سپید و سیاه...

دیشب که متن توافق نامه ی هسته ای خونده شد ، خیلیامون خوشحال شدیم و پست گذاشتیم و تبریک گفتیم و شادی کردیم. امیدوار شدیم به آینده و روزای خوب. به اینکه ممکنه این توافق نامه ، ما رو به پیشرفت و زندگی بهتری برسونه. منم امیدوارم و شاد. ولی خب هرچیزی ، خاکستری ِ. هرچیزی ترکیبی از مثبت و منفی ِ. امروز متنی به دستم رسید با این مضمون که "درسته که تحریما برداشته شده و همه خوشحالیم ولی من دیگه 20 ساله نمیشم ، دیگه جوونی ِ من برنمیگرده و از این حرفا". که واقعا درسته. 

چه با تحریم چه بی تحریم ، چه با انرژی هسته ای چه بی انرژی هسته ای ، مملکتمون پر از آدماییه که به نون ِ شب محتاجن. که زیر بار مشکلات کمرشون خم میشه و کسی اهمیتی نمیده. آدمای دردمند که به خاطر فقر ، دست به هرکاری میزنن:( امشب خیلی دلم گرفته:(

++خدایا ؛ هیچ کجای دنیا فقر نباشه...لطفا..

آمین..