ای نام تو بهترین سرآغاز...
چهارشنبه, ۱۸ آذر ۱۳۹۴، ۰۷:۱۷ ب.ظ
به نام خدا..
من مریمی هستم. چند سال ِ که وبگردی میکنم. تو این مدت دوستای خوبی پیدا کردم و اگه حمل بر خودستایی نباشه ، دوست خوبی هم بودم و هستم:). همیشه به نوشتن علاقه داشتم ولی یه ترسی مانع نوشتنم میشد. اینکه تو یه وبلاگ بنویسم و یه عده بیان بخونن و کامنت بذارن برام خیلی ترسناک بود و البته هنوزم ترسناک ِ...ترس از اینکه نکنه نوشته هام تقلیدی باشه از نوشته های بقیه ، یا ترس از مجبور به سانسور کردن یا سانسور شدن و خیلی چیزای دیگه. در نتیجه واسه دل خودم مینوشتم و آدرس وبلاگام رو هیچ کس نداشت. اما الان میخوام مثل بقیه باشم ، بنویسم و نترسم از خونده شدن ، قضاوت شدن و.... شاید دیر شده باشه و شاید با وجود ِ اینهمه شبکه ی مجازی دیگه نوشتن تو وبلاگ بی معنی باشه اما من میخوام به ترسم غلبه کنم و بنویسم.
+الهی به امید تو..
آمین..
۹۴/۰۹/۱۸
به نظر مطالب درون وب هر شخص شاید فقط واسه دل خودش باشه به عبارتی دل نوشته باشه و دوست داشته باشه به اشتراک بذاره حتی فقط برای یک نفر.
و اگر هم تقلیدی از شخص یا هر چیز دیگه ای هم باشه به کسی مربوط نمیشه حالا این که به خیلیا هم اجازه نظر دادن داده شده لطفی بوده که مدیر وب در اختیار کاربر گذاشته نباید ازش سواستفاده کرد
امیدوارم موفق باشی چه درین فضای مجازی چه در تمام طول زندگی
آمین...