نشسته در صف اول * ...

از اون روزایی که هنر حرمت داشت و ارزش ، از دورانی که کلی شاعر و آهنگساز و خواننده ی حرفه ای و کاربلد داشتیم ، رسیدیم به دوران ِ چرت و پرت خوندن و گوش دادن به چرت و پرتهایی که اسمشون ترانه س. بعد همون خواننده های محترم ، از ترانه هایی مثل ( کی از پشت لباستو میبنده ) میرسن به خوندن ترانه ای درباره ی انرژی هسته ای و بعد از مدتی تبدیل میشن به یه چهره ی محبوب و ارزشی و نشسته در صف اول کنار خیلی از مسئولینی که خوب بلدن نون به نرخ روز بخورن. انشااله که خدا همه را به راه راست هدایت کند. آمین.

* عنوان پست برگرفته از شعر میثم خان مطیعی است.